Kuchnia >:I

Jest bardzo duża. Na środku jet duży stół

Do kuchni weszła Aya. Rozejrzała się uważnie. Uśmiechnęła się pod nosem i podeszła do lodówki. Otworzyła ją. Wyjęła mleko i zamknęła lodówkę. Zaczęła szperać po szafkach. W końcu znalazła kakao w proszku. Mleko wlała do małego garnka i nastawiła kuchenkę. Do białego kubka wsypała 3 łyżeczki kakao. Po kilku minutach mleko było gotowe, więc Aya wlała je do kubka. Usiadła do stołu z kakao i zaczęła je powoli pić.

Po wypiciu jakże smakowitego napoju, Aya postanowiła posprzątać po sobie. Dokładnie wiedziała że w kuchni jest zmywarka, ale żeby sie nie nudzić postanowiła pozmywać ręcznie. Podczas szorowania kubka, podśpiewywała sobie .

Oh, well imagine,
As I'm pacing the pews in a church corridor,
And I can't help but to hear,
No, I can't help but to hear an exchanging of words,

What a beautiful wedding,
What a beautiful wedding,
Says a bridesmaid to a waiter,
Oh yes, but what a shame,
What a shame the poor groom's bride is a whore,...

Cóż tym razem nie wykopał drzwi, grzecznie wszedł po czym spenetrował lodówkę w poszukiwaniu czegoś do żarcia~ ;3
Wyjął pierwszy lepszy jogurt i usadowił się tyłkiem na stole wcinając go. Hael był o dziwo spokojny, jak na razie~
-Cholera~ brzoskwiniowy...-spojrzał na niego wymownie, jak by ten był wszystkiemu winny.
-A w sumie...nawet dobry...-mruknął i powrócił do pałaszowania kubeczka.
Coś taki markotny jak baba z okresem?-tuż przed nim zmaterializował się jego przyjaciel.
Morda, pedale~!-odgryzł się w myślach i zignorował go.
No sory ale ty nim tez jesteś-zaśmiał się i gdy Kaoru skończył jogurt, cisnął kubeczkiem w zjawę, która po chwili rozpłynęła się.

-Om... - Aya zarumieniła się widząc że ktoś wchodzi do kuchni, gdy ta śpiewa. Po chwili zauważyła że nowy rzuca jogurtem. Dziewczyna trochę się przestraszyła. Po kilku minutach uspokoiła się i zaczoła:

- Jesteś nowy w tej szkole, nie? Nazywam się Aya Hayashi. - podeszła do nowego i lekko sie do niego uśmiechnęła.

Widzisz, Kaoru~~? Znów kogoś przerażasz.
Jak wszystkich mruknął w myślach.
Olał to jednak, jak za każdym razem. Nie muszą go lubić, ważne, by byli dobrym źródłem rozrywki.
Spojrzał niemrawo na dziewczynę, swoimi krwistymi ślepiami mierząc ją od stup do głów i prychnął cicho.
-U-zu-ma-ki~ Kaoru~ -powiedział ze swoim uśmiechem można by powiedzieć że nawet z psychopatycznym wyszczerzem na ryjku. :3

Usiadła obok chłopaka.

- To.. eee.. Co tam nowego u ciebie? - zapytała.

Uniósł brew do góry i przekręcił się na stole przodem do dziewczyny.
Co u ciebie nowego? hahahah~ milutka co? -Hael stanął za dziewczyną i obwąchał jej włosy.
Westchnął głośno i wyjął lizaka z kieszeni spodni, po czym wsadził go oczywiście do ust.
-Nani mo~ -odparł po dłuższym czasie, patrząc na dziewczynę jak zwierze, jakoś nie miał ochoty macać lasek.
Spierdalaj od niej~-moknął do zjawy ta tylko zaśmiała się i jak miała w zwyczaju po prostu znikła. Kaoru odetchnął z ulgą i zsunął się na krzesełko z nie małym hukiem.
-Kurwa~ mój tyłek~ -jęknął i położył głowę na stole.-A u ciebie? -zapytał, w końcu co mu szkodzi być miłym~?

- Jak zawsze... - powiedziała patrząc na wybryki chłopaka.

Weszła do kuchni. No cóż, niczym nie zachwycała. Kuchnia kuchnią będzie.
Usiadła przy stole i oparła na dłoni głowę. Przymknęła oczy i wyobraziła siebie wśród jej starych znajomych.

Aya zauważyła że kolejna osoba weszła do kuchni. I do tego to była ta dziewczyna, którą widziała w kawiarni! Miała racje, ona chodzi do Sakury!

- Witaj, jestem Aya Hayashi. A ty jak się nazywasz? - podeszła do nowej.

Haruko weszłą do kuchni.
- Cholera, ale gwar. - Miała zamiar to pomyśleć, jednak powiedziała to na głos. Nie zorientowała się. Poczuła, że jest głodna. To dlatego tu dotarła. Chwilę zastanowiła się, co mogłaby zjeść. Pocky towarzyszyły jej zawsze w kieszeni, jednak teraz leżały na stoliku w jej pokoju. Westchnęła cicho, przeklinając pod nosem. Chyba jej kobiecość na chwilę obecną zniknęła. Ale w sumie, kobietą wolno przeklinać, a co. Pobuszowała po szafkach i znalazła - ramen! Cudeńko, w dodatku nie naruszone. Zaczęła patrzeć na datę ważności. Jeszcze dobry. A akademiku, coś się uchowało w kuchni?! Otworzyła kubek, siadła na podłodze i zaczęła jeść, wcześniej rzucając ciche "Yo", do obecnych w kuchni.

Aya poczuła dziwny dreszcz, jakby ktoś był tu jeszcze oprócz Kaoru i tych dwóch nowych uczennic. Dziewczyna uważnie rozejrzała się po pokoju, lecz nic nie zauważyła.

- Witaj! Pewnie jesteś tą nową z klubu muzycznego, co? Nazywam się Aya, Hayashi. Witaj w Liceum Sakura, mam nadzieję że Ci się tutaj spodoba. - powiedziała do brązowowłosej uważnie jej się przyglądając.

Dziewczyna przełknęła jedzenie, zerkając na dziewczynę. Uśmiechnęła się, ledwo zauważalnie.
- Tak, to ja. Chociaż, szczerze, zastanawiałam się nad zmienieniem klubu, na siatkarski. Jeszcze pomyślę. - Skierowała oczy ku niebu. - Nazywam się Haruko Shirayuri.

- Miło mi Cię poznać...- powiedziała do Haruko rozglądając się po pomieszczeniu. " Hmm.. A może to poltergeist. Nie, poltergeisty są bardzo hałaśliwe. Gdyby on tu był na pewno było by go słychać. Ale.. to uczucie, zawsze je mam gdy w pobliżu jest jakiś.." pomyślała marszcząc brwi.

- Wiesz, jeszcze nikogo nie ma w klubie siatkarskim, tak samo jak w KZN. Ale na pewno dojdą nowi, tak myślę.

- Mnie również. Tak myślę. - Nadal lekko się uśmiechała, przymknęła oczy. Jednak po chwili je otworzyła. - Mało tu osób, co nie?

- Tak, ale jestem pewna że niedługo dojdzie wiele innych osób. Sakura jest nowo powstałą szkołą i wiele ludzi nie wie o jej istnieniu, tak samo jak o duchach... - Aya powiedziała do Haruki. Oczywiście ściszyła głos gdy mówiła ostatnie słowa.

- A jednak istnieją... - szepnęła ledwo słyszalnie.

- Wiesz, nie wiem czy powinnam Ci to mówić, ale mam pewien dar... Alle co tam pewnie Cię to nie obchodzi.

Otworzyła drzwi i cichutko weszła do kuchni, rozmyślając i martwiąc się na zapas. Wzięła zielony kubek z pułki, a wzrostem raczej nie grzeszyła więc musiała przy tym stać na palcach. Wlała mleko i nasypała trochę kakaa, po czym włożyła kubek do mikrofali zabierając od razu stamtąd wróżkę, która pewnie ugotowała by się tam i wybuchła a Saori nie życzyła sobie żadnych flaków w swoim napoju bogów. Wzięła kakao do lewej ręki i upiła duży łyk
- Aaa! gorące! - pisnęła, dmuchając sobie na język. Po czym usiadła cicho na krześle.
Uśmiechnęła się do siebie, widząc tutaj tłumy. Spojrzała na blat, gdzie właśnie gobliny parzyły sobie kawę. Wyjęła szkicownik i zaczęła szkicować te małe stworzenia, popijają od czasu do czasu czekoladę.

- Witam, jestem Aya Hayashi, przewodnicząca Klubu Zjawisk Nadprzyrodzonych. Ty jesteś pewnie ta nowa, co? - zauważyła nowo przybyłą osobę.

//Sorry za zwieche :<\\
-Zamyśliłam się, przepraszam. - powiedziała do dziewczyn wstając. - Jestem Risa Hijirkawa. Zapisałam się do klubu muzycznego.

- Hę? - spojrzała nieprzytomnym wzrokiem, zdejmując swojego małego przyjaciela z włosów - tt-tak - powiedziała nieśmiało z rumieńcem na twarzy - dopiero co przyszłam. - dokończyła zerkając na miejsce gdzie przed chwilą stały gobliny. Przeklęła w duchu. Słodkie stworzonka już poszły. Zawiedziona spojrzała jeszcze raz na dziewczynę, speszona.
- N-n-nazywam się Shimizu. Saori Shimizu - zaś gdy dotarło do niej, że Aya też jest w tym samym klubie co ona, uśmiechnęła się pod nosem.
- Też jestem w tym klubie - uśmiechnęła się delikatnie

- Miło mi was poznać! - Aya powiedziała do nowo poznanych - Ach, Saori, cieszę się bardzo że ktoś doszedł do Klubu Zjawisk... A właśnie dałabyś mi swój numer telefonu? Wiesz nigdy nic nie wiadomo... A tak to będe Cię informować o klubowych spotkaniach. - skierowała do Saori.

Kiwnęła ochoczo na znak, że ten pomysł jej się podoba. Wyjęła z torby skrawek kartki i napisała tam swój numer telefonu, po czym podała go dziewczynie. Choć do końca nie była pewna czy powinna, w końcu ostatnio coraz częściej znikają jej komórki. Może wróżki się nimi bawią? może je jedzą? kto wie. No nic! jak będę musiała to kupie kolejny telefon i dam jej numer.
Była ciekawa czy Aya też widzi to co ona ale bojąc się jak ona zareaguje, postanowiła zapytać o to trochę później. Ale mimo to cieszyła się w duchu, że nie tylko ona zapisała się do tego klubu.
- Ile masz lat? - spytała, po czym zarumieniła się i spuściła głowę - t-to znaczy... - myślała gorączkowo co powinna powiedzieć.