Kawiarnia.

Mała , białe ściany na zewnątrz i wewnątrz.

Jinguuji wszedł do pomieszczenia w eleganckiej granatowej koszuli i równie zacnych długich czarnych spodniach. Na ręku tradycyjnie błyszczał złoty Rolex. Mężczyzna ogarnął spojrzeniem lokal, po czym trzymając ręce w kieszeniach, zbliżył się powoli do lady, przy której stała urodziwa kelnereczka. Ren oparł się na ladzie w swój charakterystyczny, uwodzicielski sposób i schylił się w stronę kelnerki, która jego postawę przyjęła z niemałym szokiem i rumieńcem na twarzy.

-Dzień dobry, moja piękna Pani. Jak mija dzień? Może napiłaby się Pani ze mną pysznej latte macchiato?

Zmieszana kelnerka tylko zakryła się tacą i mamrocząc coś o tym, że ma dużo pracy, zabrała się szybko za robienie kawy. Ren tylko się lekko uśmiechnął, oglądając poczynania niewiasty.

Chcąc zjeść jakieś ciastko Aya weszła do kawiarni. Była ubrana w szkolny mundurek.

- Dzień Dobry. - powiedziała do kelnerki. Usiadła do jakiegoś stolika i zajrzała do menu. Kątem oka zerkała na chłopaka.

Kątem oka dostrzegł dziewczynę w znajomym mu mundurku. Prawdopodobnie niewiasta uczęszczała do tej samej szkoły co on. Szybko sobie uświadomił, że należałoby się o tym przekonać. Po otrzymaniu latte, Ren puścił oczko kelnerce i podszedł do stolika, przy którym siedziała Aya.

-A czemu taka urocza panienka siedzi tutaj samotna? Mógłbym panience potowarzyszyć? Zdaje mi się, że jesteśmy z tej samej szkoły.

Widząc że chłopak sie do niej przysiadł Aya spuściła wzrok. Odłożyła menu na bok.

- Oczywiście, czemu by nie...- odpowiedziała na pytanie chłopaka.

Ren zaczął przyglądać się dość bacznie dziewczynie. Zazwyczaj kojarzył co ładniejsze panny, ale tej akurat za nic nie mógł sobie przypomnieć.

-Wybaczy panienka moją bezpośredniość- odezwał się, uśmiechając się szarmancko- Nazywam się Ren Jinguuji i podobnie jak Ty uczęszczam do naszej wdzięcznej Sakury. Chodzę do klasy artystycznej, zatem jeżeli będziesz potrzebowała kiedyś kołysanki na dobranoc, jestem zawsze do usług. A czy mogę poznać teraz Twoją godność, śliczna Pani?

- Nazywam się Aya Hayashi, i uczęszczam do KZN, Klubu Zjawisk Nadprzyrodzonych. - skierowała do Rena- .. Em.. kelnerka? Poproszę zwykłą kawę.

-Miło mi Cię poznać- powiedział z uśmiechem Ren i wziął łyczka latte, za chwilę dodał rozbawiony- A czym Wy się właściwie zajmujecie? Utrzymywaniem grawitacji przez pijanych studentów na wykładach? Szczerze mówiąc, od zawsze mnie to zastanawiało- zażartował.

Weszła do kawiarenki po dość długim i męczącym spacerze. Była ubrana tak jak miała w zwyczaju, czyli białą koszulową bluzkę, na którą nałożyła krótką czarną marynarkę z rękawami 3/4, nałożyła też granatowe rurki i buty na 13cm. obcasie.. Chciała szybko zwiedzić resztę okolicy jednak jej nogi nie chciały się ruszać. Nakładanie takich butów na spacer nie było dobrym pomysłem, jednakże dopełniały jej strój. Kątem oka zauważyła parę (lub może i nie) siedzącą przy jednym ze stolików. Nie lubiła gwaru, usiadła wiec w przeciwległym końcu kawiarenki. Wzięła menu do ręki i zaczeła go spokojnie przeglądać, napawajac się miłą atmosfera.

Kelnerka przyniosła kawę, Aya cicho podziękowała i zapłaciła. Wzięła łyk i dopiero teraz zastanowiła sie nad pytaniem chłopaka.

- Jak na razie to tylko ja należę do tego klubu, ale jak ktoś dojdzie to mam zamiar znaleźć jakiegoś ducha. Pójdziemy do najstraszniejszego, może nawet nawiedzonego miejsca w całym mieście. - odpowiedziała na pytanie. Zauważyła że jakaś dziewczyna weszła do kawiarni. " Hmm.. może ona też chodzi do Sakury..." pomyślała.

Po dłuższym namyśle postanowiła zamówić czekoladowe cappuccino. Przywołała dłonią kelnerkę i miłym głosem poprosiła o napój.
Po odczekaniu paru minut kelnerka przyniosła zamówienie. Risa wyciągnęła ze swojej czarnej torby książkę i popijając kawę czytała od momentu, w którym ją skończyła.

Nim się obejrzała skończyła cappuccino. Popatrzyła ze smutkiem na filiżankę.
~Smaczne było... Ale nie ma po co już zamawiać kolejnego. ~ pomyślała.
Założyła zakładką miejsce, w którym skończyła i schowała książkę do torby. Po chwili wstała i odniosła pustą filiżankę. Przy ladzie podziękowała za pyszną kawę i zapłaciła. Westchnęła nogi już odpoczęły. Skierowała się do wyjścia.